Sopockie szlaki spacerowe w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym
Trójmiejski Park Krajobrazowy który otacza Gdańska, Sopot i Gdynię od strony południowej, to lasy o nieprawdopodobnej dla pomorskiego klimatu rzeźbie terenu. Rozciągające się tu wzgórza sięgają nawet 200 m n.p.m. co potrafi zaskoczyć szczególnie, gdy wyruszymy na pieszą wędrówkę, bądź wycieczkę rowerową.
Pierwsza części wędrówki to trasa po dość mocno pofałdowanym terenie, przez co, co rusz mamy okazję podziwiać widoki na miasto oraz morze. Wędrówkę rozpoczynamy i kończymy w tym samym miejscu – ul. Mikołaja Reja na Osiedlu Świemirowo, które graniczy z lasem Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.
Spacer zaczynamy od delikatnego podejścia pod Zajęcze Wzgórze, które objęte jest rezerwatem przyrody. Chronione są tu wiekowe dęby i buki. Od tablicy rezerwatu ścieżka naszej marszruty pnie się jeszcze wyżej, na sam wierzchołek Glinnej Góry, skąd rozpościera się przepiękny widok na stadion lekkoatletyczny, sopockie osiedla oraz Zatokę Gdańską. Przy bezchmurnym niebie dostrzec można również Półwysep Helski. Na pierwszym punkcie widokowym znajdziemy również ciekawy kamienny obelisk, który jest częścią historyczno-dydaktycznego Szlaku Borsuka. Pomnik upamiętnia losy opozycjonistów, członków Komitetu Obrony Robotników oraz podziemia stanu wojennego. Chcąc odpocząć można skorzystać z zadaszonej wiaty wypoczynkowej, która znajduje się po lewej stronie ścieżki i wiodącego tędy pieszego Szlaku Skarszewskiego (oznakowanego kolorem zielonym).
Po odpoczynku i wyrównaniu oddechu, wędrówkę kontynuujemy grzbietem wzgórz. Do Małej Gwiazdy, gdzie krzyżują się znakowane sopockie ścieżki spacerowe docieramy w otoczeniu malowniczych lasów. Od krzyżówki kierujemy się w stronę doliny i wiekowej Alei Daglezjowej. Jeśli dobrze przyjrzymy się drzewom, zauważymy, że znacznie różnią się one budową kory, jej kolorem oraz wysokością od znanych mam sosen i świerków. Olbrzymie daglezje pochodzą z Ameryki Północnej.
Dalej trasa przechodzi przez rogatki willowego osiedla i ponownie zagłębia się w lesie, u stóp jedynego trójmiejskiego stoku narciarskiego – Łysej Góry. Jej szczyt będziemy mieli okazję poznać w dalszej części wędrówki, póki co zmierzamy w kierunku Wzniesienia Strzeleckiego. Po dotarciu do drewnianej góralskiej karczmy, która znajduje się przy stawie potocznie zwanym Morskim Okiem nasza trasa pnie się schodami na szczyt wzgórza, z którego rozpościerają się piękne widoki na miasto i Zatokę Gdańską. Wraz ze szczytem góry jesteśmy w połowie naszej wędrówki.
Od Wzniesienia Strzeleckiego rozpoczyna się druga część naszego spaceru, tu również mamy do czynienia z okazałymi drzewami, które są pod ochroną. Przy Wielkiej Gwieździe, która dziś kojarzy się spacerowiczom już tylko ze skrzyżowania szlaków turystycznych znajdują się dwa splecione ze sobą drzewa: buk i sosna, niczym para zakochanych. Drzewa te z pewnością pamiętają czasy, gdy istniała tu karczma, a obecną drogą wiódł jeden z głównych szlaków handlowych. Po obiekcie pozostały jedynie fundamenty, które odnaleźć można w pobliżu wiaty wypoczynkowej.
Marszruta w drodze powrotnej jest już znacznie spokojniejsza niż w pierwszej części. Poruszamy się szerokimi leśnymi duktami lekko opadającymi ku Dolinie Świemirowskiej, skąd rozpoczęliśmy wyprawę. Ostatnią ciekawostką na trasie jest dąb i Głaz Esperantystów. Obelisk powstał na pamiątkę Światowego Kongresu Esperantystów, który odbył się w 1927 r. w Sopocie.
PODSUMOWANIE:
Czas przebycia trasy wraz z postojami zajmie minimum: 3 godziny
Dystans trasy: 10,7 km
Komunikacja:
Trasę wędrówki rozpoczynamy i kończymy w Sopocie: Dolina Świemirowska, ul. Mikołaja Reja
-Można dotrzeć tu samochodem, a bezpłatny parking znajduje się przy terenie rekreacyjnymi, przed zbiornikiem retencyjnym.
-Można dojechać także autobusem lub trolejbusem kończącym bieg na Pętli Reja.
-Dalej należy kierować się pieszo w kierunku lasu, ok. 200 metrów.
Opisany ślad GPS:
https://www.traseo.pl/trasa/punkty-widokowe-w-lasach-sopockich
