Dom Uphagena dzisiejsze Muzeum Wnętrz Mieszczańskich, jako jedyne w Gdańsku zaprasza do wnętrza domu bogatego patrycjusza. Jak wyglądał taki dom wewnątrz, jakie meble, wyposażenie oraz jego układ przekonamy się wchodząc do wnętrza.
Historia
Bogaty rajca miejski, Jan Uphagen nabył tę kamienicę w 1775 roku. Po nieustannych remontach i zmianach, które dostosowały dom do potrzeb zamożnego właściciela, Jan mieszkał przy Długiej 12 aż do swojej śmierci w 1802r.
Następnie kamienica przechodziła pod rządy kolejnych właścicieli, jednak przez cały XIX wiek pozostała w posiadaniu jednej i tej samej rodziny, co w tamtych czasach było rzadkością. Na początku XX wieku, w uphagenowskiej kamienicy utworzone zostało muzeum, które działało aż do 1944 roku, kiedy to niemieccy konserwatorzy wynieśli wystrój oraz wyposażenie obiektu. Zagłada domu, podobnie jak miasta, nastąpiła w marcu 1945 r.
Kamienicę odbudowano już w niespełna 10 lat po wojnie z myślą przywrócenia jej przedwojennej funkcji, jednak dopiero działania podjęte w latach 1993 -1998 zostały zakończone sukcesem.
W budynku podziwiać można sień, wysokie wnętrze, którego podłoga wyłożona jest kamiennymi płytami, a ściany i sufit udekorowane są sztukateriami. Na prawo od wejścia znajduje się pomieszczenie, którego wyodrębnienie pozwoliło na prowadzenie kantoru w kamienicy.
Sień i antresola
Po wejściu przez ozdobne drzwi wchodzimy do wysokiej sieni, po prawej stronie za ścianą ze sztukateriami znajdują się obecnie kasy. Dawniej miejsce to pełniło role kantoru kupieckiego.
Mijając szafę sieniową wejdziemy na wachlarzowo ułożone schody, które prowadzą z parteru na wyższą kondygnację.
Antresola „wisząca izba” na której niewielkie pomieszczenie nazywane pokojem chińskim, ze względu na motywy ozdób w boazerii. Miejsce, które mogło służyć do picia herbaty po zawarciu korzystnej transakcji między właścicielem, a kupcem.
I piętro
Salon
Na pierwszym piętrze znajduje się salon, który jest najbardziej reprezentacyjnym wnętrzem kamienicy. Pomieszczenie dekorowane jest białymi boazeriami z płycinami przedstawiającymi antyczne budowle, zaś powyżej nich ściany wyścielone są tkaninami.
W narożniku ustawiony jest oryginalny piec, a na suficie można podziwiać dekorację sztukatorską, która niegdyś była złocona i barwnie laserowana. Zegar szafowy, ozdobne boazerie, medaliony z przedstawieniem scen zaczerpniętych z mitologii, ciężkie zasłony i zrekonstruowany żyrandol to wszystko wpływa na harmonijność wyposażenia salonu.
Duża Jadalnia
Przechodząc przez sień wchodzimy do dawnej sypialni, którą w XIX wieku przekształcono w Dużą Jadalnię. Położona jest od wewnętrznej strony kamienicy. Obecny drewniany wystrój wnętrza wygląda prawie tak jak przed wojną.
Na malowanych boazerie można rozpoznać sceny mitologiczne i budowle starożytne. Oglądać można witrynę oraz dwie szafy kredensowe, rokokowe. W nich prezentowane są przedmioty z porcelany, które były przedmiotem mody i prestiżu w czasach Uphagena.
Pokoje
W skrzydle bocznym zlokalizowane są trzy niewielkie saloniki z boazeriami dekorowanymi przedstawieniami owadów, kwiatów, ptaków. Jeden z nich służył jako pokój muzyczny.
W oficynie znajduje się mała jadalnia ze stołem i krzesłami pochodzącymi z dawnego wyposażenia domu.
Parter
Parter oficyny i bocznego skrzydła zajęty były przez pomieszczenia gospodarcze, w tym kuchnię i spiżarnie. W XVIII wieku wciąż używano kuchni z otwartym ogniem.
Dom Uphagena przypomina o dawnej świetności Gdańska. Niegdyś była jedną z wielu mieszczańskich kamienic, dziś jest jedyną, której próg można przekroczyć, by poznać dawny układ przestrzenny i funkcjonalny, by obejrzeć wystrój i wyposażenie domu z epoki króla Stanisława Augusta.
Na drugim piętrze znajdowały się niegdyś sypialnie oraz salonik, które obecnie pełnią funkcję sal wystawowych.