Jest rezerwatem leśnym o powierzchni 8,88 ha i powstał w 1954 roku.
Rezerwat obejmuje porośnięte starym lasem bukowym wzgórze morenowe, wznoszące się do 30 m ponad otoczenie i 225 m n.p.m. Ochroną objęty jest dobrze zachowany fragment buczyny niżowej – żyznej i kwaśnej (ubogiej) z dużym udziałem dorodnych drzew w wieku około 250 lat.
W runie występują nieliczne gatunki roślin naczyniowych chronionych częściowo: bluszcz pospolity i przytulia (marzanka) wonna oraz inne rośliny rzadkie lub zagrożone: perłówka jednokwiatowa, kostrzewa leśna, żywiec cebulkowy i paproć zachyłka oszczepowata. Obecność kilku gatunków ptaków tu występujących zaznacza m.in. gniazdo myszołowa umieszczone wysoko w koronie buka oraz duże dziuple dzięcioła czarnego chętnie zamieszkiwane przez inne dziuplaki.
Na szczycie wzgórza w części zachodniej jest prawdopodobnie ślad średniowiecznego grodziska. U podnóża wzgórza przebiega część trasy ścieżki przyrodniczo-dydaktycznej, wyznaczonej brzegiem Jeziora Cichego i nawiązującej do rezerwatu przyrody. Sam rezerwat udostępniony jest ścieżką prowadzącą grzbietem wzgórza wzdłuż środkowej części chronionego obszaru oraz jego obrzeżem.
