Rezerwat Mewia Łacha położony jest po obu stronach ujścia Wisły, od końca XIX wieku poprowadzonej sztucznie wykopanym kanałem zwanym "Przekopem Wisły". Część rezerwatu leży po jego zachodniej stronie, na Wyspie Sobieszewskiej, większa zaś, wschodnia w gminie Stegna, w pobliżu Mikoszewa.
Rezerwat założono głównie w celu ochrony miejsc, w których gromadzą się tysiące ptaków by zakładać gniazda i wysiadywać jaja.
Jest to miejsce bardzo atrakcyjne dla ptaków ze względu na bardzo trudną dostępność niektórych miejsc, zwłaszcza zaś piaszczystych wysepek, na których ptaki czują się bezpiecznie zarówno przed ludźmi, jak i naturalnymi wrogami, z żyjącymi w pobliżu lisami na czele. Wśród korzystających do dobrodziejstw rezerwatu ptaków dominują rozmaite gatunki mew i rybitw. Nie są to jednak jedyne chronione na tym obszarze zwierzęta.
Prawdziwą osobliwością są widywane tam regularnie mniejsze lub większe gromadki fok. Jeziorka i sadzawki na terenie rezerwatu zamieszkiwane są przez bobry. Ścisłość ochrony nie wyklucza możliwości odwiedzenia rezerwatu, funkcjonuje w nim bowiem specjalnie wytyczona ścieżka, z której podziwiać można naturalne piękno przyrody, a przy odrobinie szczęścia nawet podejrzeć zabawy małych fok.
Rezerwat „Mewia Łacha” został utworzony Zarządzeniem Ministra Ochrony Przyrody Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 9 października 1991 r. Jego celem jest zachowanie miejsc lęgowych ptaków wodno – błotnych, miejsc odpoczynku ptaków wędrownych i krajobrazu stożka usypowego ujścia Wisły. Gniazduj ą tutaj m.in. perkozy, łabędzie, kaczki, łyski, ostrygojady, sieweczki, mewy i cztery gatunki rybitw. Jest to największe skupisko lęgowisk rybitw w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 131,55 ha.