Po regulacji wersalskiej Brzeźno wciąż pozostawało w granicach Niemiec, czemu sprzeciwiała się miejscowa ludność. Mieszkańcy postanowili przesunąć wyznaczoną granicę o kilka kilometrów na zachód, powodując tym, że ich miejscowość stała się polską osadą.
W Brzeźnie znajduje się zabytkowy kościół, którego powstanie datuje się na 1716r. Świątynia powstała dzięki datkom pochodzącym od miejscowej szlachty. Organizatorem prac budowlanych był ksiądz Wojciech Kleiner, który również pełnił funkcje konserwatora obiektu w 1717r.
Pierwsze, poważne przebudowanie świątyni miało miejsce w 1752r., kiedy to ówczesny proboszcz borzyszkowski, ks. Jan Gotfryd Borcka zlecił dobudowanie dzwonnicy. W 1902r. kościół został rozbudowany, przesunięto o 5 m prezbiterium, w którego miejscu dobudowano fragment nawy. Zmieniono wówczas także kształt okien oraz dodano polichromie we wnętrzu kościoła.
Pierwotne plany świątyni oparte były na rzucie kwadratu. Nawa miała mieć długość 31stóp pomorskich, czyli ok. 9,05m, a zamknięte od strony wschodniej trzema ścianami prezbiterium 24stopy pomorskie (ok.7m). Przy północnej i południowej ścianie prezbiterium zlokalizowane zostały zakrystie, zaś dawna kruchta od południowej strony została zamieniona na kaplice. Obecnie funkcjonuje jedynie kruchta w przyziemiu dzwonnicy.
Ciekawostką we wnętrzu świątyni jest chór, którego konstrukcja jest nietypowa dla kościołów katolickich. Chór muzyczny wraz z bocznymi skrzydłami przedłużony jest aż do połowy długości pierwotnej nawy.
