Baszta nie przetrwała do XX wieku. Po II wojnie światowej w latach 1965-70 wraz z przylegającymi do niej budynkami została odbudowana w oparciu o XVIII i XIX-wieczne ryciny.

Obecnie zabytek wchodzi w skład ciągu zabudowań należących do Domu Harcerza. Baszta została tak nazwana na cześć XIX-wiecznego gdańskiego rytownika J.C. Schultza, który sprzeciwiał się rozebraniu jej przez władze pruskie.