Sopockie molo to jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta. Jego historia zaczyna się tak, jak historia pomysłu utworzenia kurortu w małej, rybackiej wsi nad Zatoką Gdańską. Zrodził się on w głowie francuskiego lekarza, który osiedlił się w Sopocie, Jerzego Haffnera. To właśnie on zainicjował w Sopocie stworzenie systemu kąpielowych i turystycznych atrakcji, do którego należał również pomost wychodzący w morze.

Jak powstawało najsłynniejsze polskie molo…

Pierwsze haffnerowskie molo miało zaledwie 31,5 m długości i było demontowane na zimę w celu uchronienia konstrukcji przed corocznymi sztormami. W XIX w. wydłużono je do 150 m, a w 1910 r. juz 315 m. Początkowo obiekt pełnił funkcję lokalnej przystani, a w miarę rozwoju uzdrowiska przekształcony został w obiekt rekreacyjny.

Molo w Sopocie

Obecny kształt mola został nadany w 1928 r. po największej w historii pomostu przebudowie, zainicjowanej rok wcześniej z okazji 25-lecia miasta i 100-lecia mola (m.in. znacznie wydłużono pomost spacerowy i zagospodarowano skwer Kuracyjny). W późniejszych latach również prowadzone były prace modernizacyjne polecające na budowie żelbetowej głowicy ochraniającej pomost główny przed kaprysami morza oraz dobudowaniu od storny południowej portu jachtowego.

Odkryj z nami żeglarskie atrakcje regionu

To najdłuższe drewniane molo spacerowe w Europie składa się z dwóch części: lądowej i drewnianej. Elementy lądowe to przede wszystkim Skwer Kuracyjny, z zabytkową latarni morską, arkadami i muszlą koncertową. Część drewniana obejmuje, oprócz głównego pomostu o długości 515 m, także pokłady dolne oraz boczne, które umożliwiają przybijanie statków pasażerskich. Od 2011 r. przy głowicy mola funkcjonuje nowoczesna przystań jachtowa, która może pomieścić do 100 jednostek.