W 1903 r. w Sopocie wybudowano Zakład Balneologiczny, który istniał do II wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych obiekt przejęło miasto. Urządzono w nim łaźnię. W 1956 r. budynek przekazano Szpitalowi Reumatologicznemu. Kiedy w 1975 r. zmodernizowano szpitalną kotłownię, przebudowano również komin, na którym umieszczono źródło światła. Początkowo światło to nie było uznawane za latarnię morską ze względu na niewielki zasięg (5 mil morskich), dopiero po zmianie urządzenia optyczno-świetlnego i uzyskaniu nominalnego zasięgu świetlnego ponad 17 mil morskich, stało się latarnią morską. Obecnie światło ma zasięg nominalny 7 mil morskich i wg obowiązujących kryteriów, nie jest już zaliczane do latarni morskich. Wieża ma wys. 30 m, wys. światła to 25 m n.p.m.