Własnością rodu posiadłość pozostała do 1945 roku. XVII-wieczną budowlę założono na rzucie podkowy, z dwukondygnacyjnym skrzydłem głównym i prostopadle do niego usytuowanymi jednokondygnacyjnymi skrzydłami bocznymi. W połowie XIX wieku zburzono zniszczone skrzydło północne i dobudowano do skrzydła głównego tzw. Wdowi Dom. Około 1900 roku usunięto skrzydło południowe, a na jego miejscu wzniesiono dwukondygnacyjny budynek połączony z częścią środkową wieżyczką o trzech kondygnacjach, postawioną w roku 1907. Obecnie na całość założenia składają się trzy części tworzące literę L. Budynek centralny poprzedzony jest neoklasycystycznym portykiem z 1906 roku, wspartym na jońskich kolumnach, nad którym widnieje kartusz z herbem Somnitzów. Warto przyjrzeć się także bramie parkowej z dwoma rodowymi herbami, znajdującej się nieco na południe od dworu. Obecnie obiekt oferuje usługi noclegowe w historycznych wnętrzach dawnego pałacu Somnitzów.

Autor: M.Krzciuk, LOT Ziemia Lęborska

Foto: R.Baranowski, Dep. Turystyki, UMWP