Trójmiejski Park Krajobrazowy stanowi zielone płuca Trójmiasta, tworzą go dwa kompleksy leśne, rozciągające się na terenach gmin: Gdańsk, Gdynia, Sopot oraz Rumia, Reda, Wejherowo i Szemud.
Trójmiejski Park Krajobrazowy utworzony w 1979 roku jest jednym z najstarszych parków krajobrazowych w Polsce. Na powierzchni blisko 20 000 ha objęto ochroną porośnięty lasem północno-wschodni fragment wysoczyzny morenowej Pojezierza Kaszubskiego. Do najcenniejszych walorów przyrodniczych Parku należy unikatowa polodowcowa rzeźba terenu, ukształtowana głównie przez procesy związane ze zlodowaceniem bałtyckim, a zwłaszcza z jego ostatnią faza, tzw. pomorską.
Cechy polodowcowe krajobrazu podkreśla też obecność licznych głazów narzutowych. Wiele z nich zostało objętych ochroną jako pomniki przyrody. Dnem dolin płyną potoki, których większość ma swoje źródła na terenie parku, np. Cedron, Zagórska Struga, Cisówka, Kacza, Swelinia, Potok Oliwski i Strzyża. W licznych zagłębieniach terenu znajdują się torfowiska oraz kilkanaście niedużych jezior, np. Wyspowo, Borowo, Pałsznik, Wygoda, Bieszkowickie, Zawiat. Niektóre z nich zachowały cechy skąpożywnych jezior pierwotnych powstałych tuż po ustąpieniu zlodowacenia.
Około 90% powierzchni Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego zajmują lasy, co w połączeniu z charakterystyczną rzeźbą terenu decyduje o niepowtarzalnym krajobrazie parku. Przeważają lasy bukowe i mieszane z udziałem buka. Niewielkie fragmenty terenu zajmują grądy, łęgi, bory bagienne i brzeziny bagienne. Wartościowym elementem środowiska są też zbiorowiska nieleśne, takie jak półnaturalne łąki kośne w dolinach. Przyczyniają się one znacząco do wzbogacenia krajobrazu i flory parku. Do najcenniejszych przyrodniczo należą skąpożywne jeziora lobeliowe, torfowiska oraz źródliska z interesującymi zbiorowiskami roślinnymi. Ciekawa flora parku zawiera wiele chronionych gatunków roślin, w tym górskich i reliktowych. Stwierdzono tu również rzadkie i interesujące gatunki grzybów i zwierząt.
Na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego utworzonych zostało 10 rezerwatów przyrody (Źródliska w Dolinie Ewy, Zajęcze Wzgórze, Kacze Łęgi, Cisowa, Lewice, Gałęźna Góra, Pełcznica, Wąwóz Huzarów, Łęg nad Sweliną, Dolina Strzyży), 21 użytków ekologicznych, jeden zespół przyrodniczo-krajobrazowy oraz 171 pomników przyrody. Wyznaczone zostały również 3 Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk Natura 2000.
Bliskość aglomeracji miejskiej sprawia, że TPK jest miejsce odpoczynku, relaksu oraz aktywności wielu mieszkańców Trójmiasta. Park to nie tylko walory przyrodnicze ale także cenne elementy dziedzictwa kulturowego, które zlokalizowane są na jego terenie lub przy granicy. Do najcenniejszych obiektów należy Kalwaria Wejherowska datowana na 2 poł. XVII w., oraz pochodząca z XVI w. Kuźnia Wodna w Oliwie.
Przez Park przebiega 6 znakowanych szlaków turystyki pieszej, 8 ścieżek rowerowych oraz 3 ścieżki przyrodnicze.