Dzisiejszy Stary Rynek, jak zresztą cała starówka, uległy znacznym przeobrażeniom w XVIII w, kiedy to stare zrujnowane budynki średniowieczne zastąpiono zwartą zabudową 2 – 3 kondygnacyjnych kamieniczek o różnorodnym wykroju szczytów i dekoracyjnych fasadach.

Osiemnastowieczna zabudowa starówki legła w gruzach w czasie działań wojennych w 1945 r. Tylko w zachodniej pierzei rynku zachowały się odbudowane i odrestaurowane trzy sąsiadujące ze sobą kamieniczki dające wyobrażenie o dawniejszej zabudowie starówki. Dwie z nich pod nr 19 i 20 pochodzą z XVIII – XIX w. Ich fasady (kamienice ustawione są szczytami do pierzei rynku) są przykładem stylu okresu przejściowego od baroku do klasycyzmu.