Latarnia morska Czołpino (Szlak Latarni Morskich)

Budowa

W 1872 roku podjęto decyzję o budowie latarni, a na początku 1875 r. prace budowlane zakończono. Aby wybudować latarnię specjalnie wybudowano pomost, który umożliwiał rozładowanie potrzebnych materiałów. Z tego powodu, budowa latarni trwała aż trzy lata i dopiero 15 stycznia 1875 roku latarnia „ożyła”.

W latarni zainstalowane zostały układ optyczny składający się z żarówki o mocy 1000 W i cylindrycznej soczewki Fresnela o średnicy 1,8 m i wysokości 2,75 m składającej się z 43 półpierścieni. Światło jest widoczne dookoła, ale jest wzmocnione przez soczewkę tyko od strony morza. Świeci 3s i 1s z przerwami 2s. Zbudowana z czerwonej, licowanej cegły w kształcie stożka ściętego.

Wysokość latarni wynosi 25,2 m. U podstawy wieża ma średnicę 7 m.

Powojenne losy latarni

Latarnia przetrwała wojnę w stanie nie zmienionym. W latach 1993-94 przeprowadzano renowację latarni. Od 7 grudnia 1945 roku ponownie zabłysneła. Latarnia była cały czas obiektem zamkniętym, dostępnym tylko dla osób obsługujących ją. Dopiero od lipca 1994 roku latarnia została udostępniona do zwiedzania. Do latarni można dotrzeć idąc oznakowanym szlakiem z parkingu (około 1 km), znajdującego się na terenie Parku Narodowego, do którego dojeżdża się od strony Smołdzina.

Godziny otwarcia:

• od 1 maja do 15 czerwca w godz. 9.00 – 18.00
• od 16 czerwca do 31 sierpnia w godz. 9.00 – 20.00
• od 1 września do 30 września w godz. 9.00 – 18.00

Cennik: 2 zł – 4 zł