Trzykondygnacyjny, murowany, tynkowany, podpiwniczony, z wysokim dwupasmowym dachem krytym dachówką ceramiczną. Elewacja frontowa (południowo – zachodnia) siedmioosiowa, z głównym wejściem do budynku zamkniętym półkoliście i obwiedzionym pasem tynku. Drzwi dwuskrzydłowe, płycinowe, zdobione motywem roślinnym. Nad wejściem znajdują się dwa balkony, pierwszy w drugiej kondygnacji wsparty na bogato zdobionych motywami roślinnymi konsolach, z balustradą kutą w formie przeplatających się pędów i słoneczników. Drugi balkon w trzeciej kondygnacji wsparty jest na stalowych wspornikach z taka sama balustradą.
Oś elewacji wieńczy szczyt o neobarokowej formie z czteropolowym oknem w tynkowanej opasce z kostkami w narożach, otoczonych płaskorzeźbionym, stylizowanym motywem okuciowym z wijącą się taśmą. W górnej, półokrągłej, obwiedzionej gzymsem partii szczytu znajduje się płaskorzeźbiony nietoperz z głową o cechach ludzkich, w najwyższym punkcie stylizowana szyszka. Wszystkie okna w budynku są prostokątne, czteropolowe, z profilowanymi podokiennikami. W przestrzeniach międzyokiennych przez całą wysokość budynku biegną lizeny, a pod okapem znajduje się pas fryzur z sześcioma stylizowanymi tryglifami, w osi data budowy. W dachu po obu stronach szczytu znajdują się drewniane lukarny z dwuspadowym daszkiem krytym dachówką. Klatka schodowa z drewnianą balustradą tralkową, podchwyt zakończony głową smoka, zespół płycinowych drzwi do mieszkań z nadświetleniami.
Informacje opracowane na podstawie:
PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI POWIATU KARTUSKIEGO 2010 -2013
