Rok przed rozpoczęciem I wojny światowej sformowano tu Pierwszą Eskadrę Lotnictwa Morskiego (Erste Marine Flieger Abteilung) wyposażoną w hydroplany. W trakcie wojny samoloty tej jednostki wykonywały loty przeciwko rosyjskiej marynarce i jej portom. Baza w Pucku miała w tym czasie zaplecze obejmujące pochylnię do wodowania samolotów, cztery hangary, koszary oraz magazyny amunicji na Górce Swarzewskiej.
Od stycznia 1920 roku Pomorze zaczęła obejmować administracja odrodzonej Polski, w tym jednostkę wojskową w Pucku. Na jej terenie, w dniu 10 lutego 1920 roku, generał Józef Haller dokonał symbolicznych zaślubin Polski z morzem. W lipcu 1920 roku utworzono tu Bazę Lotnictwa Morskiego, a od marca 1923 roku, aż do 1 września 1939 roku, w puckiej bazie stacjonował Morski Dywizjon Lotniczy.
W czasie II wojny światowej na puckim lotnisku funkcjonowała szkoła pilotażu Luftwaffe oraz montownia podzespołów lotniczych.
Latem 1945 roku do Pucka powróciło polskie lotnictwo morskie, które użytkowało bazę do roku 1950. Następnie na terenie dawnej jednostki wojskowej ulokowano Puckie Zakłady Mechaniczne, a obecnie teren jest podzielony i użytkowany przez wiele różnych firm oraz Urząd Skarbowy. Do dziś zachowały się wszystkie hangary oraz budynki koszar i radiostacji.
