Miasto u ujścia rzeki Łeby do Bałtyku, pomiędzy przybrzeżnymi j. Łebsko i Sarbsko. Pierwsza wzmianka w XIII w., w dokumencie księcia pomorskiego Mściwoja II jako Leba. Rdzeń nazwy znaczy tyle co obłupać, okorować. Prawa miejskie lubeckie otrzymała w 1357 r. jako Lebemunde. Łeba posiada niepowtarzalne walory wypoczynkowe, turystyczne i uzdrowiskowe.
Warto odwiedzić
Stara Łeba
Miasto było wielokrotnie niszczone przez sztormy. To spowodowało, że mieszkańcy przenieśli je na wsch. od ujścia rzeki Łeby. Stara Łeba liczyła kiedyś ok. 50 domostw. Miała swój ratusz, kościół (najstarszy zapis z 1286 r.), młyn wiatrowy oraz niewielką przystań rybacką. Sztormy i powodzie powodowały ucieczki mieszkańców, a dzieła dopełnił sztorm w 1570 r. Do dziś zachowały się fragmenty murów gotyckiego kościoła pw. św. Mikołaja, stojącego kiedyś w centrum osady.
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Rybacki kościół powstał w 1683 r., przedtem stała tu drewniana kaplica luterańska, która spłonęła w pożarze w 1682 r. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na odrestaurowaną figurkę 200-letniego chrzcielnego anioła, figurkę srebrnego dorsza oraz obraz przedstawiający MB Orędowniczkę, namalowany przez Maxa Pechsteina, jednego z niemieckich ekspresjonistów (był też mieszkańcem Łeby). Na placu przed kościołem znajduje się ławeczka Pechsteina zachęcająca do wypoczynku i rozmyślania.
Ulica Kościuszki
Główna ulica miasta, częściowo też deptak, przy którym znajdują się interesujące stare domy rybackie z XIX i pocz. XX w. Najstarszy budynek, na którym widnieje data 18 VII 1723 (nr 86), należał do burmistrza Mampego. Ciekawostką ulicy jest aleja Prezydencka z odciskami dłoni prezydentów Polski, od Ryszarda Kaczorowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego, po Bronisława Komorowskiego.
Port rybacki
Skanalizowany odcinek ujściowy rzeki Łeby oraz portowy odcinek strumienia kanału Chełst. Marina – nowoczesny port jachtowy, wybudowany w 1998 r., może przyjąć ponad 120 jednostek różnych klas.
Przeczytaj także Łeba to warto odwiedzić
Łeba na każdą porę roku
Rzeka Łeba
Rzeka płynąca przez Pobrzeże Bałtyckie, która zachwyca różnorodnością przyrody. Źródła znajdują się na wys. 170 m n.p.m. k. Borzestowa na Pojezierzu Kaszubskim. Jej długość wynosi 117 km, a pow. dorzeczy 1,8 tys. m2. Łeba przepływa przez liczne jeziora, m.in.: Długie, Wielkie, Reskowskie, Sianowskie, Łebsko i uchodzi do Bałtyku w Łebie. W okresie międzywojennym na odcinku Tłuczewo – Paraszyno przebiegała granica między II Rzeczpospolitą i Rzeszą. Na pocz. XX w. dolny brzeg rzeki (od Lęborka do j. Łebsko) został uregulowany poprzez odcięcie zakoli oraz przekopanie odcinków prostujących bieg. W wyniku tych działań powstało kilkanaście starorzeczy.
Łeba jest rzeką spławną, wykorzystywaną do organizacji spływów kajakowych. W górnym odcinku jest wymagająca, gdyż w jej korycie znajdują się liczne przeszkody w postaci zwalonych drzew i gałęzi wystających z wody. Od miejscowości Tłuczewo szlak się zmienia. Pokonując śródleśny wąwóz, rzeka przyspiesza i zaczyna się jej przełomowy, ekstremalny odcinek. Od Lęborka jest łatwa, idealna dla jednodniowych rodzinnych spływów rekreacyjnych. Szlak kończy się w miejscowości Gać, gdyż na j. Łebsko obowiązuje zakaz pływania, pływać mogą jedynie osoby posiadające zezwolenie dyrektora SPN. Największe miejscowości leżące nad Łebą to Miechucino, Sianowo, Miłoszewo, Bożepole Wielkie, Lębork i Łeba.
Przyroda
O Słowińskim Parku Narodowym, poczytaj poniżej
- Słowiński Park Narodowy (szlaki turystyczne)
- Słowiński Park Narodowy (Birdwatching)
- Słowiński Park Narodowy (ścieżki przyrodnicze)
- Muzeum Słowińskiego Parku Narodowego w Czołpinie