Jest to rezerwat torfowiskowy o powierzchni 31,66 ha, utworzony w 1990 roku.
Rezerwat obejmuje część śródleśnego torfowiska z oczkiem wodnym utworzonym w polodowcowej niecce wytopiskowej na obszarze morenowej Wysoczyzny Staniszewskiej w obrębie Lasów Mirachowskich. Walorem przyrodniczym rezerwatu jest naturalny strefowy układ torfowiskowych zbiorowisk roślinnych wokół dystroficznego jeziorka. W kierunku od wody do brzegu kolejno występują: zbiorowisko z turzycą bagienną, mozaika mszaru czerwonego i dolinkowego, mszar sosnowy i bór bagienny.
Ze względu na skąpożywny charakter siedliska, flora rezerwatu liczy niewiele ponad 30 gatunków roślin naczyniowych i około 20 gatunków mszaków i porostów. Stwierdzono tu 3 gatunki roślin podlegające ochronie ścisłej: bagno zwyczajne, rosiczkę okrągłolistną i widłaka jałowcowatego oraz 1 gatunek chroniony częściowo: kruszynę pospolitą. Rośnie tutaj także bażyna czarna, borówka bagienna, modrzewnica zwyczajna i turzyca bagienna. Dostęp do rezerwatu wyznaczony jest z leśnej drogi biegnącej od trasy Miechucino-Mirachowo, w bok do Kożyczkowa i prowadzi na brzeg jeziorka.
