Neogotyckie serce miasta - można powiedzieć, że to druga nazwa, zbudowanego na początku XX wieku, chojnickiego ratusza. Znajduje się on w północnej pierzei rynku, jest on trzecim ratuszem w historii miasta.
Pierwszy ratusz wybudowano w XIV wieku, w północnej części rynku. Niestety został on później zaadaptowany przez protestantów na zbór ewangelicki, dlatego już wkrótce powstał kolejny budynek, w stylu barokowym, mający pełnić funkcję ratusza.
Zarówno ratusz jak i przylegający do niego kościół przetrwały do początku XX wieku. Jednak ich zły stan wpłynął na decyzję władz o budowie nowej siedziby. Nowy gmach wzniesiono według projektu berlińskich architektów. Został usytuowany na wysokich suterenach. Całą część środkową obejmował balkon z ozdobną balustradą, wsparty na konsolach w kształcie rzeźbionych głów. Takie same głowy podpierają wykusz na wysokości drugiego piętra. W nadokiennikach i płaskorzeźbach międzyokiennych umieszczono płaskorzeźby przedstawiające emblematy rzemiosła i handlu.
Istotna rolę pełnią także powtarzające się motywy sów i pszczół, symbolizujące mądrość i pracowitość. Natomiast ścianę frontową zdobią herby Chojnic, Polski i Pomorza, a także miejscowości: Człuchowa, Czarnego, Debrzna i Białego Boru. Nawiązano w ten sposób do tradycji z czasów I Rzeczypospolitej, kiedy to Chojnice reprezentowały interesy tych małych miast na sejmiku województwa pomorskiego i sejmiku generalnym Prus Królewskich.
Interesujący jest również wystrój sali posiedzeń Rady Miasta, w którym uwagę należy zwrócić na modernistyczne detale. W oknach witraże przedstawiające cnoty i powinności samorządowej władzy wobec obywateli. Należą do nich sprawiedliwość, mądrość i miłosierdzie. Ciekawostką jest to, że żyrandole i boazeria są od początku zbudowania siedziby.
W holu budynku wiszą dwie tablice pamiątkowe: jedna upamiętnia pierwszego burmistrza po odzyskaniu niepodległości dr. Alojzego Sobierajczyka, a druga stanowi replikę tablicy Józefa Piłsudskiego z 1934 roku.
W okresie zaborów i II Rzeczypospolitej salę zdobił obraz berlińskiego artysty Fryderyka A.T. Grotemayera, przedstawiający „bitwę pod Chojnicami 1454″. Dzieło znajdowało się w zbiorach Muzeum Historyczno-Etnograficznego w Chojnicach. Ponownie wróciło do ratusza.
Ratusz był również miejscem, które skupiało w sobie wiele historycznych wydarzeń. Między innymi to, że 31 stycznia 1920 r. ostatni pruski burmistrz oddał władzę w polskie ręce po półtorawiekowym obcym władaniu. Budynek ten gościł także dawnych prezydentów RP – Stanisława Wojciechowskiego i Ignacego Mościckiego jak i innych przedstawicieli najwyższych władz Polski.
