Wąwóz nazywany Doliną Chłapowską znajduje się w Chłapowie, obecnej dzielnicy Władysławowa w regionie Kaszub Północnych. Jego kaszubska nazwa to Rudnik.
Wejście do wąwozu zaczyna się w Chłapowie, a kończy przy plaży. Długość wąwozu to 50 metrów. U wylotu wąwozu, na wysokim do około 50 m urwistym brzegu, widać warstwy skalne odkryte przez fale Bałtyku. Wąwóz znajduje się na obszarze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.
Legenda i prawda
Legenda głosi, że nazwa Rudnik pochodzi od rudoczerwonej ziemi, symbolu krwawej zasadzki na Szwedów w tym miejscu.
Według badań geologicznych, wąwóz powstał na skutek erozji wód spływających z Wysoczyzny do Bałtyku, a rdzawe zabarwienie ziemi powodują wysięki wód gruntowych o dużej zawartości związków żelaza.
W latach 1859-60 czynna tu była mała kopalnia węgla brunatnego. Do tej pory
warstwy węgla brunatnego można znaleźć na klifie u wylotu doliny.
Na tym terenie odkryto ślady dawnego osadnictwa kultury wschodniopomorskiej
z epoki żelaza. Były to groby skrzynkowe, wyroby z brązu i bursztynu, paciorki i naczynia.
W dalekiej przeszłości Dolina Chłapowska (nazywana najczęściej wąwozem) i zarazem Kępa Swarzewska sięgały – zdaniem niektórych autorów – 8 do 16 km w kierunku północnym, a więc na obecny teren Bałtyku, którego fale atakujące ląd (abrazja) spowodowały przesunięcie się linii brzegowej na dzisiejszą wysokość. Badania wykazały, że Bałtyk pochłania przeciętnie 0,8 m lądu rocznie.