Zaledwie kilka kroków od sopockiej plaży znajduje się miejsce, które przenosi odwiedzających w zupełnie inny świat – świat dawnego Sopotu, elegancji i mieszczańskiej codzienności sprzed stu lat. Muzeum Sopotu mieści się w pięknej, eklektycznej willi z początku XX wieku, niegdyś należącej do gdańskiego kupca Ernsta Augusta Claaszena.
Dom z historią
Rezydencja powstała w latach 1903–1904 według projektu sopockiego architekta Waltera Schulza. Dziś jest nie tylko zabytkiem architektury willowej, ale przede wszystkim przestrzenią pełną wspomnień – opowiadającą o życiu codziennym dawnych mieszkańców Sopotu.
Już na samym początku wizyty czeka na gości krótki film wprowadzający (ok. 20 minut), przybliżający historię domu i jego dawnych właścicieli. To doskonały wstęp do zwiedzania.

Jadalnia i jej wyposażenie, fot. Muzeum Sopotu
Zabytkowe wnętrza - podróż w czasie
Stała ekspozycja zajmuje parter willi, gdzie zrekonstruowano oryginalne wnętrza z początku XX wieku:
- salon z alabastrowym kominkiem, obrazami i stylowymi meblami,
- jadalnia i weranda z elementami wystroju oddającymi ducha epoki,
- zegar kominkowy, chłodziarka do wina z XVIII wieku i krzesła w stylu chippendale – świadczą o wyrafinowanym guście i zainteresowaniach artystycznych właściciela.

Jadalnia, fot. Muzeum Sopotu
Wystawy czasowe i działania edukacyjne
Na piętrze willi, gdzie dawniej znajdowały się sypialnie rodziny Claaszenów, dziś prezentowane są wystawy czasowe, często poświęcone lokalnej historii, sztuce lub fotografii. Znajduje się tu również pokój edukacyjny – miejsce zabaw i zajęć dla najmłodszych gości.

Salon, fot. Muzeum Sopotu
Weranda miejsce wypoczynku wyposażona była w meble wiklinowe.

Weranda, fot. Muzeum Sopotu
Muzeum Sopotu to nie tylko przestrzeń do zwiedzania – to także:
- prelekcje, wykłady i spotkania tematyczne,
- projekty społeczne i warsztaty edukacyjne,
- działania promujące dziedzictwo kulturowe Sopotu i regionu.

Wystawy czasowe
Muzeum Sopotu organizuje wystawy czasowe – więcej poczytaj tu
Willa dostosowana została do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, dzięki czemu każdy może swobodnie zwiedzać ekspozycje.