Jest to rezerwat faunistyczny, który powstał w 1916 roku i ma powierzchnię 170,7 ha.
Rezerwat obejmuje śródleśne torfowisko i grupę dystroficznych jezior wraz z przyległym lasem, położone w centralnej części Lasów Mirachowskich. Chroni największe na Pojezierzu Kaszubskim torfowisko wysokie i 3 jeziora obrzeżone wąskim pasem roślinności charakterystycznej dla otwartych torfowisk.
Występują tutaj rozległe połacie boru bagiennego oraz brzeziny bagiennej z łanowo rosnącym widłakiem jałowcowatym. Na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie około 60 gatunków roślin naczyniowych i około 80 gatunków roślin zarodnikowych.
Spośród nich 6 gatunków podlega ochronie ścisłej: bagno zwyczajne, paprotka zwyczajna, rosiczka okrągłolistna, wełnianeczka darniowa, widłak jałowcowaty i wroniec widlasty oraz porosty – brodaczka kępkowa i pustułka Bittera. Ochronie częściowej podlegają 2 gatunki roślin: grążel żółty i kruszyna pospolita.
Rośnie tu także bażyna czarna, borówka bagienna, modrzewnica zwyczajna, przygiełka biała i turzyca bagienna (wpisana do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin).Wśród fauny rezerwatu, z rzadkich ptaków lęgowych występuje tutaj żuraw, samotnik (brodziec), gągoł (kaczka gnieżdżąca się w dziuplach), muchołówka mała i włochatka (sowa). Głuszce występujące dawniej na tym obszarze wyginęły w latach 1960-1980.
