Na powierzchni ponad 13 ha ochronie podlegają mchy oraz porosty (48 gatunków, w tym 18 pod ścisłą ochroną) i inne rzadkie gatunki roślin chronionych. Opieki wymaga też fragment dobrze zachowanego subatlantyckiego boru sosnowego. Obiekt obejmuje ok. 120-letni drzewostan sosnowy na porolnym siedlisku boru świeżego. W warstwie krzewów dominują naloty sosny i świerka. W runie często spotkać można śmiałka pogiętego, wrzos, borówkę czernicę, młode siewki sosny. Rośnie tu również pasożytnicza roślina korzeniówka pospolita.

Nazwa rezerwatu pochodzi od występujących w jego sąsiedztwie obniżeń wytopiskowych dawno temu porośniętych licznie rosiczkami oraz torfowcem Sphagnum rubellum. Ich barwa kojarzyła się z kolorem krwi, stąd też miejscowa ludność nazywała je krwawymi dołami. Miano to przetrwało do dziś, mimo że w wyniku przeobrażeń, jakim uległy te obniżenia, trudno teraz odnieść podobne jak przed laty skojarzenia.