Obecnie jest To jeden z nielicznych kościół pochodzących z początku XIX w., w którym wierni modlą się do dziś.

W 1923 r. miał miejsce generalny remont obiektu, podczas którego został on powiększony. Dostawiono dwie nawy boczne, przybudówkę tworząca kruchtę zachodnią, a także dwie przybudówki na przedłużeniu naw bocznych. Dotychczasowe, gontowe, pokrycie dachu zostało zastąpione dachówką.

Ciekawym elementem budowli jest dzwonnica, która została ustawiona na stropie, nad zachodnią częścią kościoła. Pokryta jest ona barokowym hełmem, który zwieńczony jest ośmioboczną, ślepą latarnią. Świątynia zostało wzniesiona na konstrukcji szkieletowej, z murem wypełniającym z cegły, a pierwotnie z gliny.

Wnętrze kościoła znajdują się elementy wyposażenia, jakie udało uratować się z pożaru pierwszej świątyni. Ołtarz główny, ambona z figurami ewangelistów oraz chrzcielnica, to tylko niektóre z nich.