Kościół parafialny pod wezwaniem św. Michała Archanioła został uwzględniony w akcie lokacyjnym miasta z 1341 roku. Jego budowa przebiegała etapami w drugiej połowie XIV wieku. W początkowej fazie, jeszcze pod zarządem joannitów, powstało prezbiterium, wschodnia ściana nawy głównej oraz wieża.

Kolejny etap obejmował wzniesienie nawy, której wysokość przekroczyła pierwotne założenia, a na końcu dodano kruchty i zakrystię, których sklepienia ukończono w XVI i XVII stuleciu. W latach 1551-1594 świątynia znajdowała się w rękach luteran. Podczas wielkiego pożaru, który nawiedził miasto w 1712 roku, budynek został poważnie uszkodzony, jednak już do 1714 roku udało się go odbudować. Konsekracja kościoła miała miejsce w 1758 roku, a w 1868 przeprowadzono gruntowną renowację. W 1987 roku wyższa kondygnacja wieży została pokryta tynkiem, a także wymieniono dach hełmu.

Główny ołtarz, utrzymany w późnobarokowej stylistyce, został wykonany w latach 1733-1734 z inicjatywy ówczesnego proboszcza Adama Stanisława Grabowskiego, który później objął godność biskupa chełmińskiego. W jego centralnej części umieszczony jest obraz przedstawiający św. Michała Archanioła, namalowany pod koniec XVIII wieku.

Wyposażenie świątyni jest niezwykle bogate i obejmuje osiem ołtarzy, zdobioną ambonę, chrzcielnicę, figurę św. Jerzego z XV wieku oraz rzeźbę św. Jana Nepomucena z XVII wieku. Ponadto w kościele można podziwiać kilka interesujących obrazów, pochodzących głównie z połowy XVIII wieku.