Na północ od kościoła dawna plebania obecnie budynek mieszkalny. Biesowice (niemieckie Besswitz)- najstarszy zapis Bessewitze pochodzi z 180 roku. nazwa wywodzi się najprawdopodobniej od nazwy osobowej Biesz. Biesowice były kluczowym majątkiem pomorskiego rodu von Zitzewitzów z linii biesowickiej. Historia linii biesowickiej von Zitzewitzów kończy się w 1738 roku, kiedy to Jerzy Kazimierz von Zitzewitz sprzedaje dobra hrabiemu Adamowi Joachimowi von Podawils. W 1808 (1803?) roku rodową posiadłość odkupił od Podewilsów Franciszek Marcin Zitzewitz z Ciecholubia i w 1842 roku przekazał majątek młodszemu synowi, też Franciszkowi. Następcą Franciszka był jego syn Ernest Wilhelm do 1899 roku. Ostatnim właścicielem Biesowic (do 1945 roku) był wnuk Ernesta Wilhelma – Ernst.
Panteon poświęcony dziewiętnastu żołnierzom pruskim poległym na frontach Rosji, Francji i Rumunii (Siedmiogród – Siebenbürgen). Większość poległych to ludzie z tych okolic, przeważnie prości, np.: młynarz, rybak czy rolnik. Dawniej na cokole umieszczonym na środku panteonu stał odlany z brązu salutujący żołnierz. Wewnątrz wyryto napis w języku niemieckim: Den aus Besswitz fur Kaiser und Reich für König und Vaterland für uns alle im Weltkrieg 1914 – 1918 Gefallenen und Gebliebenen gewidmet am 19. 9. 1924. Herr mach uns Frei! (Poświęcone 19.9.1924 tym z Biesowic, którzy za Cesarza i państwo (Rzeszę), króla i ojczyznę i za nas wszystkich w wojnie światowej 1914-1918 polegli i pozostali 19.9.1924. Bóg uczyni nas wolnymi!).
Zespół pałacowo-folwarczny z XIX-XX wieku – pałac murowany von Zitzewitzów z II (I ?) połowy XIX wieku, przebudowany w duchu neogotyku w latach 1922-23. Pałac składa się z dwukondygnacyjnego korpusu głównego i dwóch dobudówek (w tym jedno parterowe skrzydło). Od frontu przylega do pałacu parterowa sień z paradnymi schodami. Pomieszczenia parteru mają charakter reprezentacyjny. Z oryginalnego wyposażenia pozostał drewniany ozdobny żyrandol, boazerie i drewniane sufity, kominek i piec z glazurowanych kafli.
