Jego losy to opowieść o przemianach miasta, wpływowych postaciach Pomorza i sile lokalnej społeczności, która przywróciła mu należne miejsce na kulturalnej mapie Sopotu.

Z kart historii

Budynek został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku na miejscu wcześniejszego, zniszczonego dworu. Wówczas właścicielem majątku był Jan Joachim Deptowski, który zbudował tu nowy, niewielki dwór o charakterze wiejskiej rezydencji.

Wkrótce potem posiadłość została odkupiona przez hrabiego Kajetana Sierakowskiego – jedną z wybitniejszych postaci ówczesnego Pomorza. Sierakowski, uczestnik Sejmu Wielkiego i senator Królestwa Polskiego, przebudował dworek w stylu klasycystycznym, nadając mu elegancką, harmonijną formę, która przetrwała do dziś niemal bez zmian. Otoczony ogrodem, budynek przez długie lata służył jako rezydencja ziemiańska i miejsce spotkań lokalnej elity.

Po II wojnie światowej dworek został zaadaptowany na cele mieszkaniowe, jednak jego wartość historyczna i architektoniczna nie została zapomniana. Od 1974 roku mieści się tu siedziba Towarzystwa Przyjaciół Sopotu – jednej z najstarszych organizacji kulturalnych w regionie. Dzięki ich działalności Dworek Sierakowskich odzyskał dawną rangę jako ośrodek życia artystycznego i intelektualnego. Odbywają się tu regularnie wieczory literackie, koncerty kameralne, wystawy, spotkania autorskie i pokazy filmowe, które przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów.

W budynku działa także klimatyczna kawiarnia artystyczna „Młody Byron”, będąca przestrzenią nieformalnych spotkań twórców, miłośników sztuki i pasjonatów historii. Dworek nie tylko przypomina o bogatej przeszłości Sopotu, ale i stanowi żywy przykład tego, jak zabytki mogą pełnić ważną rolę we współczesnym życiu kulturalnym miasta.