Florystyczny rezerwat przyrody na obszarze torfowiskowym Puszczy Wierzchucińskiej. Utworzony w 1977 roku, zajmuje powierzchnię 2 ha.
Rezerwat „Długosz królewski w Łęczynie” został powołany 21 lipca 1977 roku na powierzchni 2,00 ha. Jest to zatem nasz najstarszy a zarazem najmniejszy rezerwat. Przedmiotem ochrony jest długosz królewski Osmunda regalis L. Jest to jedno z ok. 20 stanowisk tej paproci na Pomorzu.
W skali kraju jest również rośliną bardzo rzadką. Objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, znajduje się też na „Polskiej czerwonej liście paprotników i roślin kwiatowych” z kategorią VU (Vulnerable czyli „Narażony na wyginięcie”).
Rozwijające się liście długosza, fot. J. Kuczyńska, Nadleśnictwo Strzebielino
Rezerwat „Długosz królewski w Łęczynie” jest udostępniony do zwiedzania. Można to zrobić spacerując po ścieżkach, które wyznacza ogrodzenie. Tuż obok znajdują się tablice informacyjne oraz zadaszona wiatka, przy której można odpocząć bądź po prostu wsłuchać się w szum otaczającego lasu.
