Jean Georges Haffner (1775 - 1830) w okolice Gdańska przybył jako wojskowy lekarz w armii Napoleona Bonaparte, w jej niepowstrzymanym pochodzie przez kolejne kraje Europy. Wojskowy przydział umieścił go w Gdańsku, który Napoleon określał mianem "Gibraltaru Bałtyku.
Proklamowanie pierwszego Wolnego Miasta Gdańska miało miejsce w 1807 w ratuszu Głównego Miasta w Gdańsku.
W rzeczywistości napoleońscy urzędnicy łupili Miasto i jego ludność w najbezwzględniejszy sposób. Szczęśliwym dla Haffnera trafem gubernatorem Gdańska został generał Jean Rapp, jego szkolny kolega. Z takimi stosunkami Haffner mógł wiele, a plany miał poważne. Oprócz lekarskiej praktyki był bowiem zwolennikiem i propagatorem higieny oraz wiary w zbawienny wpływ morskich kąpieli na zdrowie.
Na polecenie swojego kolegi i protektora już w rok po zajęciu Gdańska przez Francuzów rozpoczął Haffner organizację kąpieliska w Brzeźnie. W ten sposób nic nie znacząca rybacka wioska nad morzem stała się pierwszym kurortem nad Bałtykiem. W zamierzeniu było to wprawdzie kąpielisko dla francuskich żołnierzy, szybko jednak, mocą mody, pojawili się naśladowcy kąpielowych zachowań Francuzów.
Zakład balneologiczny, fot. Pomorskie Travel
Po rosyjskiej klęsce Napoleona Haffner nie wrócił do Francji. Został w Gdańsku, a na miejsce realizacji swoich życiowych planów wybrał małą rybacką wioskę nad samym morzem. Podobno zdecydował o tej lokalizacji kiedy ujrzał Sopot po raz pierwszy, uznając, że ma on doskonałe warunki by otworzyć tam kąpielisko, a z czasem doprowadzić do powstania kurortu.
Ożenił się w Gdańsku z zamożną wdową, leczył ludzi, prowadził publiczną łaźnię, ale każdą wolną chwilę spędzał na planowaniu, a wkrótce realizacji zamysłów, który zawdzięczamy istnienie Sopotu jako miasta. Pod jego gospodarskim okiem i przy poparciu władz, powstawały kolejne obiekty kąpielowe i rekreacyjne w Sopocie, skupione wokół dzisiejszego Skweru Kuracyjnego. Moda na kąpiele zataczała szerokie kręgi, więc gości było coraz więcej. W ciągu paru lat senna rybacka osada przekształciła się w uzdrowisko, a 20-30 lat później była kurortem mogącym śmiało konkurować z renomowanymi ośrodkami tego typu w Europie.
Doktor Haffner ma ładny pomnik w Parku Północnym w Sopocie, jego imię nosi także pobliska ulica. Pamiętano o nim także w Brzeźnie, które swój nadmorski park nazwało imieniem założyciela brzeźnieńskiego kąpieliska.
