Naturalne bogactwo obszarów Nadleśnictwa Gdańsk i Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego dowodzi, że przyroda potrafi świetnie radzić sobie nawet w bliskim sąsiedztwie wielkiej, gęsto zaludnionej i nowoczesnej aglomeracji.
Urokliwe, gęste lasy otaczające Trójmiasto obfitują w cenne okazy drzew, grzybów czy roślin zielnych, są też domem dla wielu zwierząt. Gdy dołożymy do tego ciekawą, polodowcową rzeźbę terenu, wyłania się obraz wymarzonego miejsca na wyprawę dla miłośników przyrody. Wyprawę, którą nawet tego samego dnia można połączyć ze zwiedzaniem miasta lub korzystaniem z jego dobrodziejstw!
Uciekając od miejskiego zgiełku do królestwa lasu, warto obrać jedną z trzech wytyczonych w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym ścieżek przyrodniczych. Dolina Samborowo to malowniczy zakątek w kompleksie Lasów Oliwskich, sąsiadujący z gdańskim osiedlem VII Dwór.
Trasa ma swój początek na łące, na której odnaleźć można wiele gatunków ziół i owadów, będących po zmroku celem polowań nietoperzy – borowców wielkich. Następnie pójdziemy leśną aleją z 11 drzewami w wieku od 150 do 300 lat, wsłuchując się w śpiew ściśle chronionej świstunki leśnej.
Na swojej drodze napotkamy „Gruby Dąb” o obwodzie 5,6 metra i wysokości 25 m, będący – podobnie jak wiele innych okazów na naszej trasie – pomnikiem przyrody. Dno Doliny Samborowo pokrywa las wilgotny, tzw. grąd niski, w którym występuje wiele gatunków ptaków, m.in. strzyżyk.
W dalszym biegu ścieżki ujrzymy liczne drzewa iglaste, daglezje, sosny i świerki. Na polance z grupą luźno rosnących dębów przy odrobinie szczęścia możemy wypatrzeć jaszczurkę lub chrząszcza zacnika zdobnego z pięknym zielono lśniącym pancerzu. Gdy nie słychać tu ludzi, chętnie skrywają się tu sarny i dziki.
W drugiej części trasy na szczególną uwagę zasługuje kolejny dąb, z pniem obrośniętym dużym okazem bluszczu pospolitego. Przejście ścieżki w Dolinie Samborowo w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym zajmie nam ok. 3 godziny.
Tyle samo czasu należy zarezerwować sobie na ścieżkę „Oliwskie Doliny”, mającej swój początek w jednej z najstarszych i najbardziej urokliwych dzielnic Gdańska – Oliwie.
W pierwszym etapie ścieżki przemierzamy zabudowania z czasów, w których działał na tych obszarach zakon cystersów. Dziś jest to miejsce niezwykle lubiane przez spacerowiczów, fotografów szukających estetycznej scenerii do sesji zdjęciowych, a także przez… ptaki (jerzyki, kopciuszki), które chętnie tu gniazdują.
Z ustawionej na pobliskim wzgórzu Pachołek wieży widokowej możemy dostrzec malowniczą panoramę Oliwy, a na dalszym planie nawet Zatokę Gdańską. Następnymi punktami historyczno-przyrodniczymi na ścieżce są Kuźnia Wodna i Dwór Oliwski z obfitującym w żaby i kaczki stawem.
W Dolinie Czystej Wody będziemy mogli odnaleźć rosnące na tutejszej łące storczyki, a nieco dalej, podchodząc pod Wzniesienie Marii, napotkamy efektowne daglezje. Zobaczymy też znaną oliwską ciekawostkę, czyli „Kamienną Twarz” – leżący w płytkim wąwozie głaz, którego charakterystyczny kształt stanowi zagadkę – nie wiadomo bowiem, czy jest dziełem natury czy człowieka.
W bukowych lasach możemy usłyszeć muchołówkę małą – rzadki w skali Polski gatunek, dość liczny za to w oliwskich lasach. Na końcowym etapie ścieżki dotrzemy do rezerwatu „Źródliska w Dolinie Ewy” (z ponad 180 chronionymi gatunkami roślin naczyniowych), a następnie do Młynu Prochowego z XVI wieku, sąsiadującego z ogrodem zoologicznym.
Na obrzeżach Gdyni odnajdziemy z kolei Marszewo, ośrodek Nadleśnictwa Gdańsk łączący w sobie funkcje ogrodu botanicznego i centrum edukacji. Odnajdziemy w nim kolekcje roślin leśnych, wśród których znajduje się sad starych odmian drzew owocowych, kwietna łąka oraz kolekcje roślin leczniczych i jadalnych.
Z myślą o gościach w różnym wieku (począwszy od dzieci w wieku przedszkolnym), pragnących zdobyć wiedzę o zbiorowiskach leśnych, wytyczono dwie ścieżki przyrodnicze.
Niespełna 2-kilometrowy „Szlak Korzeni” wije się serpentynami, wiodąc na jedno ze wzgórz morenowych, a znajdujące się przy niej tablice edukacyjne przybliżają zagadnienia świata korzeni roślin oraz grzybów, ale także historii użytkowania lasów. Dodatkową atrakcją są tu drewniane, częściowo podziemne domki – drwala, zielarki oraz korzeni i grzybów.
„Szlak Alicji w zaczarowanym lesie” to propozycja dedykowana najmłodszym, którzy mogą tu przenieść się do świata w makroskali i stanąć oko w oko z gigantycznym porostem czy kleszczem, ale także przejść przez labirynt zmysłów, z roślinami o różnorodnych zapachach, kształtach i fakturach, oraz poczuć się jak wielkolud w świecie mikroskali.