Obiekt zbudowany został w 1878 roku w stylu neogotyckim (taka data widnieje na chorągiewce dachowej), z czerwonej cegły wątkiem krzyżykowym. Detale architektoniczne również są ceglane. Dach o kształcie dwuspadowym pokryty blachą ocynkowaną (pierwotnie łupkiem kamiennym), zaś samą wieżę kościoła pokryto miedzianą blachą ułożoną w łuskę. Kościół zbudowany został na planie wydłużonego prostokąta z węższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium, do którego przylega zakrystia. Jest to budynek jednonawowy z emporą od zachodniej strony. Obecny kościół został wzniesiony w miejsce dawnego wzmiankowanego już w 1590 roku – jego wizerunek znany jest z obrazu będącego własnością Otto Setlermeistera z Damna. Z dawnego wyposażenia kościoła zachowało się wiele cennych zabytków, między innymi XVIII – wieczny ołtarz ufundowany w 1708 r. przez Veronikę Marię von Below i jej drugiego męża Piotra Fryderyka von Zitzewitz oraz barokowa tablica pamiątkowa z 1705 roku Ewalda von Puttkamer i Veroniki Marii von Below. Z czasów budowy kościoła zachowały się XIX – wieczne boczne ołtarze, ambona, rzeźba św. Piotra i św. Pawła, prospekt organowy, emporą organowa, obraz Zmartwychwstanie Chrystusa i witraże z herbami Bochnów i Zitzewitzów z 1936 roku autorstwa I. Ditzingera ze Szczecina. Interesujący jest także witraż przedstawiający herby małżonków von Kleist i von Ahlebeck – patronów kościoła i fundatora witrażu.
Źródło: „Ziemia Słupska – dzieje i kultura”.
