Baszta Łabędź, znana również jako Schwanturm, wzniesiona została w drugiej połowie XV wieku.
To świadek burzliwych czasów, kiedy Gdańsk, będący niegdyś częścią państwa zakonnego Krzyżaków, ostatecznie wyzwolił się spod ich władzy w 1454 roku. W efekcie mieszkańcy Gdańska postanowili zrównać z ziemią wszelkie ślady po Krzyżakach, a baszta powstała na fundamentach poprzedniej Baszty Rybackiej.
Architektura i Unikalne Cechy
Baszta Łabędź wyróżnia się nie tylko historycznym kontekstem, ale również swoją architekturą. Zbudowana jest na planie okręgu i pełniła funkcję obronną w systemie fortyfikacji Gdańska. O charakterystycznym wyglądzie decyduje cylindryczny kształt baszty. Interesującym elementem jest płaskie ścięcie cylindra, które w przeciwieństwie do poprzedniej Baszty Rybackiej było zwrócone w stronę miasta, a nie zamku. To strategiczne rozmieszczenie miało znaczenie w kontekście obrony przed ewentualnymi zagrożeniami.