Pomorskie wędrówki: Paraszyńskie lasy, małe Bieszczady nad Bałtykiem (turystyka piesza)

Morenowe wzgórza pokryte gęstymi lasami oraz malownicze doliny i głębokie wąwozy rozsiane między nimi, skrywające w sobie bogactwo przyrodnicze i różnorodność krajobrazową, stanowią doskonały cel dla miłośników pieszych wędrówek i poszukiwaczy przygód.

W tym artykule zabierzemy Was na wirtualną wędrówkę po szlakach paraszyńskich lasów, odkrywając ich najpiękniejsze zakątki, unikalne atrakcje oraz dziedzictwo przyrodnicze, które uczyniło je jednym z najcenniejszych skarbów regionu.

Przygotujcie się na fascynującą podróż przez małe Bieszczady Pomorza, gdzie natura wciąż króluje, a cisza i spokój są nieodłącznymi towarzyszami każdego kroku.

Śladami sowy, czyli mali wędrowcy mają tu co robić

Na początek propozycja dla młodszych turystów (chociaż nie tylko!) – zwiedzanie rezerwatu przyrody Paraszyńskie Wąwozy, przez który wiedzie leśna ścieżka edukacyjna „Wokół Rezerwatu”. Trasa oznaczona jest zielonym znakiem sowy na żółtym tle. Każde stanowisko wyposażone jest w tablicę z krótką informacją.

Ścieżka jest pętlą o długości ok. 5 km, wiodącą dobrymi ścieżkami i gruntowymi drogami, której przejście zajmuje spokojnym tempem ok. 2 godzin. Rozpoczyna się ona i kończy w pobliżu parkingu leśnego, niedaleko leśniczówki Paraszynek.

Początek, czyli podejście na szczyt Jeleniej Góry możemy potraktować jako swoistą rozgrzewkę przed dalszym spacerem. Wysiłek ten wynagrodzą nam krajobrazy podziwiane z platformy widokowej, z której rozpościera się widok na obszar Pradoliny Łeby, na skraju której się znajdujemy. Pozostała trasa to już mało forsujące przejście, wiodące komfortowymi ścieżkami.

Po drodze czeka na nas 7 stanowisk dydaktycznych:

• Rezerwat przyrody „Paraszyńskie Wąwozy”
• Jelenia Góra – 221 m n.p.m.
• Źródlisko
• Naturalne odnowienie lasu
• Rola martwych drzew
• Różnorodność gatunkowa drzew
• Pomniki przyrody

Rezerwat „Paraszyńskie Wąwozy” został utworzony w 2001 roku dla ochrony bardzo licznych jak na ten rejon kraju źródlisk i związanej z nimi roślinności a także rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt. Ciekawostką jest występowanie roślin o charakterze podgórskim takich jak podrzeń żebrowiec, widłak wroniec czy zachyłka oszczepowata. Osobliwością tutejszego świata zwierząt jest salamandra.

Do pobrania

Na spacer przez góry i doliny… a może trening biegowy?

Druga propozycja zainteresuje na pewno miłośników dłuższych wędrówek, którzy dla pięknych widoków gotowi są zmęczyć się na stromych podejściach (co wcale nie oznacza, że mniej zaawansowani włóczykije się na niej nie sprawdzą!).

Dla tych, którzy uprawiają trail running, czyli biegi terenowe trasa będzie idealną propozycją treningową. Warto tutaj podkreślić, że cały paraszyński kompleks leśny, dzięki swojemu „pofałdowanemu”, morenowemu charakterowi jest jednym z najlepszych (obok Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego) na Kaszubach miejsc do wykuwania formy biegowej i trenowania przed wymagającymi górskimi wyprawami.

Pętla, którą będziemy przemierzać, ma długość około 10 km, a jej pokonanie spacerowym tempem zajmuje od 3 do 4 godzin – zakładając, że po drodze poświęcimy kilka chwil na podziwianie widoków i innych atrakcji. Warto pamiętać o kijkach trekkingowych – na pewno się przydadzą.

Znów startujemy z leśnego parkingu, tym razem jednak kierując się w przeciwnym niż poprzednio kierunku – ścieżką tuż za wiatą turystyczną (obok niej znajduje się pomnik Koła Łowieckiego „Wybrzeże”, który miniemy) schodzimy kawałek w kierunku północnym, do gruntowej drogi na skraju lasu. Stąd rozpościera się widok na Boże Pole Wielkie.

Po kilku chwilach, kierując się na wschód, znowu zagłębimy się w zielonej gęstwinie, rozpoczynając podejście na jedno z morenowych wzgórz. Droga stopniowo będzie się zwężać i stawać coraz bardziej stromą. Zawiedzie nas ona na grzbiet wzgórza, skąd ścieżką dojdziemy na szczyt Narożnej Góry (165 m n.p.m.).

Dość szybko dotrzemy do miejsca, z którego rozpościera się przepiękny widok na wschodnią część leśnego kompleksu, patrząc w kierunku Luzina. Na zejściu warto dobrze patrzeć – dla odmiany – pod nogi, gdyż szlak w tym miejscu jest stromy, wyboisty i wymyty po deszczach. Na końcu łączy się on jednak z wygodną leśną drogą, która poprowadzi nas dnem doliny w kierunku Paraszyna.

Kolejnym punktem charakterystycznym na trasie będzie skrzyżowanie dróg gruntowych w samym Paraszynie. Zaraz obok niego znajduje się zespół dworsko-parkowy, którego historia sięga drugiej połowy XVIII wieku. Obecnie paraszyński dwór nie jest udostępniony dla odwiedzających. Planowana jest realizacja większego remontu posiadłości, tak by przywrócić jej dawny blask.

Teraz obieramy kierunek na zachód (na wspomnianym skrzyżowaniu skręcamy w prawo), aż do następnego rozdroża na skraju rozległej, bardzo malowniczej łąki (tu ponownie skręcamy w prawo).

Po kilkunastu metrach znowu zagłębiamy się w lesie. Dość szybko dojdziemy do rozwidlenia ścieżek (teraz wybieramy lewą odnogę), skąd po około 2 km dotrzemy do podnóży Jeleniej Góry (221 m n.p.m.). Na szczycie czeka nas wspomniana wcześniej platforma widokowa.

Przed nami już tylko zejście, które pokrywa się z początkiem ścieżki edukacyjnej, którą pokonujemy w odwrotnym kierunku, aż do parkingu.

Do pobrania

Sprawdź pozostałe pomorskie wędrówki:

Pomorskie wędrówki: Poddąbie i okolice

Pomorskie wędrówki: Szlak Wejherowski