Muzeum Miasta Gdyni

Budynek muzeum

Budynek zbudowany został z jasnego piaskowca, a swoją formą ma przypominać statek. Uroczyste otwarcie nowej siedziby miało miejsce  16.11.2007 r. w obecności ówczesnego Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Idea powołania miejskiego muzeum w Gdyni powstała wśród miejscowej elity już w latach 60. XX w. Jej aktywność i determinacja zaowocowały zorganizowaniem przez Miejską Bibliotekę Publiczną Działu Dokumentacji Historii Miasta. Na jego siedzibę przeznaczono, zabytkowy domek z początku XX w. przy ul. Starowiejskiej 30, w którym przez kilka lat mieszkał kaszubski działacz i patriota polski – Antoni Abraham.

W ciągu 14 lat naukowcy i pasjonaci projektu zgromadzili kilkadziesiąt tysięcy obiektów: fotografii, pocztówek, dokumentów życia społecznego, plakatów, planów, map, dzieł sztuki, które stały się bazą zbioru Muzeum Miasta Gdyni.

Dziesiątki tysięcy obiektów zgromadzonych w muzeum są źródłem wiedzy o przeszłym i aktualnym życiu miasta i jego mieszkańców.

Gdynia – dzieło otwarte wystawa stała

Wieś Gdynia liczyła 1000 mieszkańców w 1920 roku, zaledwie 20 lat później miasto ma już 130-tysięcy i staje się nowoczesne i  modernistyczne. Marzenie o dostępie do morza, a także modernizacyjny wysiłek młodego państwa sprawiły, że wzniesiony od podstaw wielki nadbałtycki port oraz rosnące w „amerykańskim” tempie miasto stały się przedmiotem powszechnej dumy.

Historia Gdyni, jak każda porządna historia, ma wiele wątków. Jedne są bardzo ważne, inne mniej; jedne są wyraźne, inne ukryte. U początków Gdyni łatwo uchwycić wątki najważniejsze: z jednej strony marzenie o Polsce nowoczesnej, dynamicznej, śmiało patrzącej w przyszłość, z drugiej – zakorzeniony w narodowej historii romantyczny patriotyzm. W cieniu wielkich dziejowych i społecznych procesów toczyło się jednak zwykłe życie. Gdynianki i gdynianie kończyli gdyńskie szkoły, w gdyńskich kościołach brali śluby, na gdyńskich cmentarzach chowali swoich zmarłych, dbali o swoje gdyńskie kamienice, do pracy w gdyńskiej stoczni jeździli gdyńskimi trolejbusami, w gdyńskiej hali robili zakupy, z Gdyni wypływali w morze, do Gdyni wracali. Bez tego wszystkiego nie byłoby historii Gdyni. Życie Gdyni, to życie gdynian, a Gdynia, to ich dzieło, dzieło wciąż otwarte…

Wystawa stała w Muzeum Miasta Gdyni, została – zainspirowana esejem Andrzeja Szczerskiego stąd jej nazwa „Gdynia – dzieło otwarte”, stąd można poznać zwykłą, codzienną historię i współczesność miasta, jak i jego obraz w opowieściach i wyobrażeniach mieszkańców.

To historia Gdyni ukazana wielowątkowo poprzez historie jej mieszkańców skupione wokół eksponowanych obiektów, fotografii, instalacji. Prezentowane opowieści nie będą ograniczały się do lokalnej perspektywy – poprzez portowy charakter Gdyni ukażą jej znaczenie dla historii Europy i świata.

Dzięki wykorzystaniu symboli i nieoczywistych skojarzeń, a także przy pomocy obiektów związanych z historią miasta wystawa ma zachęcać widzów do odnajdywania szerszych kontekstów kulturowych, historycznych i społecznych, które tworzą obraz współczesnej Gdyni.

Wystawa składać się z dwóch głównych części – chronologiczno-problemowej opowieści o dziejach Gdyni od decyzji o powstaniu portu w Gdyni do 1989 roku oraz historii i zagadnień skupionych wokół trzech pojęć-problemów związanych z Gdynią.

Narracja wystawy zaczyna się od początków Gdyni, roli jej mieszkańców i  jej wojennych losów. Natomiast zagadnienia, skupione wokół trzech pojęć-problemów związanych z Gdynią, ukazywane są przekrojowo i problemowo.

Wystawie towarzyszą pytania o dawną i dzisiejszą Gdynię. Jaka dziś jest percepcja gdyńskich mitów morskości, nowoczesności? Jakie wyobrażenie o Gdyni mieli i mają jej mieszkańcy? Czy przekonania i wyobrażenia powstałe w czasie tworzenia się miasta wymagają przewartościowania?

Tekst powstał na podstawie materiałów Muzeum Miasta Gdyni.