Od XIV w. istniała samodzielna parafia. Po pożarze poprzedniego kościoła, w 1720 r. wybudowano nowy pw. św. Anny,
o konstrukcji szkieletowej, z wypełnieniem z cegły, kryty gontem.
Znaczna w przeszłości wielkość parafii przechlewskiej i zaszczytne tytuły, jakimi obdarzano kolejnych proboszczów, poświadczają, że do 1772r. była ważnym "posterunkiem życia kościelnego" na zachodniej granicy Rzeczpospolitej.
O obecnej świątyni parafialnej, pw. Św. Anny przeor klasztoru kartuzów J. V. Schwengel zapisał : (…) 1720 proboszcz Jerzykiewicz piękny i ozdobny kościół częściowo z drewna częściowo z cegły wystawił. Jego następca Part zakupił trzy nowe ołtarze piękne i organy pozłacane.”
Kościół Św. Anny w Przechlewie, fot. przechlewo.pl
W latach 1898 – 1901 do istniejącej szkieletowej świątyni została dobudowana ceglana nawa poprzeczna oraz prezbiterium. Część szkieletowa wzniesiona jest na planie prostokąta, a po rozbudowie budowla przybrała kształt krzyża łacińskiego. Zachodnia część jest najstarszym elementem świątyni. Ma ona konstrukcję szkieletową z murem wypełniającym z cegły. Tu również znajduje się wtopiona w połać dachu dzwonnica pokryta barokowym hełmem z ośmioboczną latarnią.W starej części kościoła zachowała się płyta nagrobna Prądzyńskich, którzy w XVIII w. byli właścicielami pobliskiej Dąbrówki. W części szkieletowej, na suficie, podziwiać można dekoracje malarskie o charakterze narracyjnym z ornamentyką roślinną. W witrażach okiennych odnaleźć można utrwalone nazwiska fundatorów rozbudowy świątyni.
Kościół wyposażony jest w późnobarokowe 3 ołtarze, ambonę ozdobioną rzeźbiarskimi przedstawieniami Chrystusa i ewangelistów, a także chrzcielnicę i prospekt organowy.
Na placu przykościelnym ustawiony został gotycki dzwon z 1405r. oraz drugi, pochodzący z 1909r, odlany w Szczecinie.
