Budowa i wyglad latarni

Latarnia została wybudowana w roku 1892, jako wieża przy budynku przeznaczonym na stację pilotową, z uwagi na bardzo dużą trudność żeglugi wejścia do portu w Ustce przy niesprzyjającej pogodzie. Latarnia ma wysokość 22,3 m i zasięg światła 18 mil morskich.

Obiekt ten składa się z ośmiokątnej wieży oraz przylegającego do niej budynku latarników. Od 2010 roku latarnia działa automatycznie – wówczas też służbę zakończył ostatni z usteckich latarników. Czterokondygnacyjna bryła wieży charakteryzuje się niezliczoną ilością gzymsów i daszków, a na jej szczyt prowadzą betonowe oraz metalowe schodki. Wpisany w 1993 roku do rejestru zabytków obiekt stanowi znakomity punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta, port oraz morze. Zwiedzający mają także okazję zapoznać się z rozwojem latarnictwa oraz historią samego obiektu.

Ciekawostka: Po zakończeniu II wojny światowej obiekt w latach 1945 – 1946 nosił nazwę latarni morskiej Postomino. Z początkiem 1947 roku przywrócono jednak jego historyczną nazwę – latarnia „Ustka”.

Godziny otwarcia: lipiec i sierpień – codziennie od 10.00 do zmierzchu; pozostałe miesiące – godzinny zmienne

Cennik: 6 zł – 8 zł